هر دو پمپ پیستونی و دنده ای از سیال هیدرولیک برای انتقال انرژی یا تولید نیروی مکانیکی استفاده می کنند. پمپ های پیستونی هیدرولیک متکی به حرکت رفت و برگشتی هستند. نیروهای دورانی در امتداد یک محور تولید می شوند. پمپهای جابهجایی ثابت و متغیر مانند انواع مختلفی از جمله پمپهای محوری، خطی، محور خم، پیستونی و شعاعی در دسترس هستند که هر کدام روش منحصر به فرد خود را برای هل دادن سیال دارند.
از سوی دیگر، پمپ های دنده ای، سیال را از طریق دندانه های محکم تراز شده حرکت می دهند که مکش را برای کشیدن و تخلیه مایع ایجاد می کند. بسته به نیاز کاربرد می توان از پمپ هایی با چرخ دنده های داخلی یا خارجی استفاده کرد. پمپ های لوبی، پیچی و پره ای تنها برخی از انواع موجود هستند. نقطه ضعف استفاده از پمپ های دنده ای این است که دستگاه های اضافی برای کنترل مقدار مورد نظر جابجایی مورد نیاز است، زیرا آنها فقط با جابجایی ثابت کار می کنند.
در حالی که پمپهای دندهای در طیف گستردهای از اندازهها و فشارهای جابجایی موجود هستند و برای کاربردهای مختلف ماشینآلات مناسب هستند، پمپهای پیستونی مزایایی را ارائه میدهند که فشار بالاتری دارند و جابجایی متغیر و کارآمد انرژی هستند. خنک کننده سریع به این معنی است که هر پمپ برای چرخه عملیاتی بعدی آماده است و می تواند بلافاصله پس از خاموش شدن سرویس شود.
پمپ های دنده ای معمولاً بیش از 50 گالن در دقیقه مایع حرکت نمی کنند. از سوی دیگر، برخی از پمپ های پیستونی می توانند صدها گالن در دقیقه حرکت دهند. بسته به کاربرد هیدرولیک شما، هر کدام مزیت هایی دارند.