در گیربکس حلزونی دنده اسپیرال با حرکت بر روی دنده های درگیر دیگر که انتخاب آن بصورت اتوماتیک صورت می پذیرد به انتقال قدرت می پردازد. شکل هلیکال دنده ها در تماس با دنده اصلی که بصورت یک شافت اسپیرال طراحی و تولید می شود با در نظر گرفتن میزان بار وارده از طرف شافت در خروجی و البته سرعت دورانی الکتروموتور در ورودی سبب افزایش درگیری و تنش اتصال این قطعات شده و میزان سایش سطحی را افزایش می دهد. بدین معنا که میزان سایش بین دنده اسپیرال و دنده های هلیکال طراحی شده در داخل هوزینگ گیربکس حلزونی نه تنها به نوع طراحی این اجزا بلکه به میزان بار وارده بر آنها از طرف شافت در خروجی بستگی دارد. در انتخاب متریال بکار رفته در تولید و گرید فولاد و همچنین نحوه زاویه قرار گیری چرخدنده های هلیکال و دنده اسپیرال و صیقل سطحی می بایست کلیه موارد مهندسی در جهت افزایش مقاومت سایشی این قطعات در نظر گرفته شود. عملیات حرارتی بکار گرفته شده در تولید که سبب افزایش سختی سطحی این اجزا در ساختار گیربکس حلزونی می شوند می تواند قابلیت های آن را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
گیربکس حلزونی